Wanneer een apparaat geen volledige verbranding heeft van bijvoorbeeld haar aardgas, dan kunnen koolmonoxidedampen vrijkomen. Deze damp is niet waar te nemen, maar het wordt wel heel snel opgenomen in je bloedbaan. Zeker wanneer je slaapt kun je daardoor ongemerkt een koolmonoxidevergiftiging oplopen. Op tijd een waarschuwing krijgen is dus van levensbelang!
Je kunt een CO-melder plaatsen in een ruimte waar een verbrandingstoestel staat (zoals een CV-ketel), maar ook in bijvoorbeeld de slaapkamer of woonkamer. Hang je de melder in één ruimte met het toestel, dan is het van belang dat deze één tot drie meter van het toestel verwijderd is. Door de warme luchtstromen in de ruimte wordt de koolmonoxide mee naar boven gevoerd, dus je kunt de melder aan het plafond hangen. In ruimtes waar geen verbrandingstoestel hangt geldt dat je de koolmonoxidemelder het beste op ademhoogte kunt ophangen. Het gaat dan om de hoogte als je slaapt of als je zit. Meer specifieke informatie over de plaatsing van een CO-melder vind je op de website van de Brandweer.
Koolmonoxide (CO) en kooldioxide (CO2) zijn twee gassen die regelmatig door elkaar gebruikt worden. Er zit echter een wezenlijk verschil tussen beide! In het geval van koolmonoxide spreken we over het scheikundige element CO. Deze damp ontstaat door onvolledige verbranding en wordt vele malen sneller door het lichaam opgenomen dan bijvoorbeeld zuurstof. Hebben we het over CO2, dan wordt koolstofdioxide bedoeld. Dit is een vorm van volledige verbranding, bijvoorbeeld door uitlaatgassen. Hier zit een lagere concentratie giftige stof in, waardoor CO2 niet zo snel wordt opgenomen door het lichaam en dus minder levensbedreigend is.
